به نظر من تناسخ وجود دارد و اگر غير از اين باشد عدالت خداوند زير سئوال مي رود. پاداش و عذاب اخروي چه فايده اي به حال افرادي که مورد ظلم قرار گرفته اند دارد. يک مثال ساده مي زنم : برخي افراد تاوان کار خوب و بد خود را در اين دنيا مي دهند. ولي اکثرا اين اتفاق نمي افتد. ما افراد خوب و مثبت فراواني در اطرافمان مي شناسيم که هميشه با مشکلات فراوان و به قول عوام بدشانسي مواجه مي شوند و يا افرادي که بدون آنکه مستحق باشند در خير و خوشي زندگي مي کنند. و اين تنها توجيهش آن است که اين افراد تاوان زندگي قبلي خود را مي دهند. در ضمن علم فيزيک و متافيزيک اثبات کرده است که قانون بقاي ماده و انرژي هميشه صدق مي کند. ماده و انرژي هرگز از بين نمي روند بلکه از شکلي به شکل ديگر درمي آيند. بنابراين منظور از بهشت و جهنم هر فرد يعني کيفيت زندگي وي در تناسخ بعدي تا جائيکه روح صيقل بايد و به کمال برسد. يعني با روح خداوند يکي شود.